مقاله درباره تعیین باکتری‌های مسئول عفونت ادراری و حساسیت آنتی‌بیوتیکی آنها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

تعیین باکتری‌های مسئول عفونت ادراری و حساسیت آنتی‌بیوتیکی آنها

مقدمه

عفونت ادراری یکی از شایع‌ترین علل مراجعات سرپایی بیماران به مراکز پزشکی است که گاهاً به دلیل وخامت حال عمومی و یا وجود یک زمینه ناتوان‌کننده در شخص، نیاز به بستری احساس می شود. عفونت ادراری همچنین شایع‌ترین نوع عفونت بیمارستانی و دومین علت مرگ بر اثر این گونه عفونت‌ها می‌باشد (1). باسیل‌های گرم‌منفی روده ای (انتروباکتریاسه) شایع‌ترین باکتری‌های مسبب عفونت ادراری بوده و بعد از آن‌ها کوکسی‌های گرم‌مثبت عمدتاً شامل استافیلوکوک‌های کواگولاز منفی و انتروکوک‌ها در رتبه دوم قرار می‌گیرند (2، 3، 4). با توجه به شیوع اشکال مختلف عفونت ادراری در سطح جامعه (خصوصاً در جنس مؤنث) و مصرف متداول و گاه بی‌رویه آنتی‌بیوتیک‌ها جهت درمان، به نظر می‌رسد که بروز مقاومت آنتی‌بیوتیکی در نزد پاتوژن‌های ادراری هر جامعه امری بدیهی و قابل انتظار بود، لذا آگاهی از الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی این ارگانیسم‌ها در هر کشور یا شهر امری الزامی است.

با توجه به گفته‌های فوق بر آن شدیم که در یک بررسی وسیع نسبت به تعیین شایع‌ترین سوش‌های مسبب عفونت ادراری و الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی هر کدام در سطح شهر اهواز اقدام نموده تا این امر مبنایی برای بررسی‌های آتی و تعیین تغییرات الگوی ذکر شده با گذشت زمان باشد.

مواد و روشها

این مطالعه بصورت گذشته‌نگر بر روی کلیه مراجعین سرپایی با علائم مطرح‌کننده عفونت ادراری به آزمایشگاه‌های خصوصی و دولتی سطح شهر اهواز در طول سال 1381 صورت گرفت. از تمام مراجعین نمونه وسط ادرار استریل اخذ ودر محیط هایagar Blood و MCconkey کشت داده و پس از 48 ساعت رویت و وجود 105 کلنی کانت در هر میلی‌لیتر ادرار به عنوان مورد کشت مثبت تلقی گردید. در این موارد حساسیت پاتوژن ادراری به آنتی‌بیوتیک‌های متداول(جنتامیسین، أمیکاسین، توبرامایسن، سفتی زوکسیم، تتراسیکلین، سفالو تین، نالیدیکسیک اسید، نیتروفورانتویین، نورفلوکساسین، سولفامتوکسازول، و در مورد کوکسی های گرم مثبت، و انکومایسین در درمان عفونت‌های ادراری تعیین شد. بیماران با سابقه عفونت مکرر ادراری یا واجدکاتترطولانی مدت و نیز آنهایی که قبل از مراجعه آنتی بیوتیک مصرف کرده بودندو یا سابقه بستری در بیمارستان را در طول دو هفته گذشته داشتند وارد مطالعه نشدند.

اطلاعات با استفاده آمار توصیفی توسط نرم افزار SPSS 11.5 تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها

تعداد کل نمونه‌های مورد بررسی 48850 مورد مربوط به 34360 زن (34/70%) و 14490 مرد (66/29%) بود. تعداد موارد کشت مثبت 4106 بود (4/8% کل کشت‌های انجام‌شده) بود که شامل 3140 زن (48/76%) و 966 مرد (52/23%) از تعداد کل موارد مثبت به جنس مؤنث 1/9% و در جنس مذکر 66/6% کل مراجعین را تشکیل می‌دادند.

شایع‌ترین پاتوژن جداشده E-coli بود که مسئول 1899 مورد (26/46%) از کشت‌های مثبت بوده 1524 مورد (25/80%) آن در جنس مؤنث و 375 مورد (75/19%) آن در جنس مذکر مشاهده شد). این مقادیر به ترتیب تشکیل‌دهنده 53/48% و 81/38% کل موارد کشت مثبت ادرار در هر دو جنس بود. (جدول شماره 1)

بیشترین حساسیت آنتی‌بیوتیکی در مورد Ecoli مربوط به نالیدیکسیک‌اسید و نورفلوکساسین، در کلبسیلا مربوط به نیتروفورانتوئین، در مورد انتروباکتر مربوط به تتراسایکلین و در مورد پروتئوس، پسودومونا، سیتروباکتر هم مربوط به نورفلوکسالین و آمینوگلیکوزیدها و همچنین سفتی‌زوکسیم، سولفامتوکسازول و نالیدیکسیک اسید (همگی بجز در پسودومونا) بود. در مورد استافیلوکوک‌ها نیز وانکوماسین، آمیکاسین و جنتامایسین بیشترین حساسیت را نشان می‌دادند. (جدول شماره 2)